Το νηπενθές

Τα μάτια μου ανοίγω

μα ασφυκτιά η καρδιά μου,

το φως, φωνές που φεύγουν και χάνονται

μα που τις σάρκες σκίζουν

Αχ, δωσ' μου λίγο ακόμη από το νηπενθές

αυτό το τόσο γλυκό στα χείλη

ζεστό φιλί στο κρασί

που ναρκώνει και παύει κάθε λύπη

Δωσ' μου λίγο, όπως πάντα,

από αυτό που με τα λόγια τα όμορφα

φτιάχνεις

σαν απ’ αυτά που μαζεύεις

απ’ των σπουδαίων τους λόγους τόσα χρόνια

και πες μου πως είμαι νεκρός να σε πιστέψω

Αχ δωσ' μου λίγο, όπως πάντα,

απ’ αυτό που μου προσέφερες χωρίς

να το ζητήσω

καθέ φορά που στις σκέψεις αγωνιούσα

και ένιωθα πως βούλιαζα

σε βούρκους  διλημμάτων

και πες μου πως θα είμαι καλά να σε πιστέψω

Αχ δωσ' μου λίγο ακόμη από το νηπενθές

αυτό το τόσο γλυκό στα χείλη

ζεστό φιλί στο κρασί

και πες μου ότι θες

και θα πιστέψω

α.α.

Σημείωση: νηπενθές (φάρμακον) αναφέρεται στην Οδύσσεια του Ομήρου και  ετυμολογείται από το  στερητικό νη + πένθος, δηλαδή είναι το παυσίλυπον.